''Waanzin is steeds hetzelfde blijven doen en toch een ander resultaat verwachten''
Mijn verhaal
Op mijn dertiende kwam ik voor het eerst in contact met gokken, heel onschuldig allemaal. Ik speelde met wat vrienden om kleingeld op voetbalwedstrijden. In de loop van de jaren bleek deze interesse niet zo onschuldig als het allemaal leek.
Op een destructief pad
Toen ik meerderjarig werd, ontdekte ik meerdere mogelijkheden om te gokken. Zo kwam ik in contact met online gokkantoren en casino’s. Niet alleen mijn financiële situatie ging hier onder lijden maar ook mijn emotioneel en sociaal gedrag. Ik isoleerde mij van de maatschappij en sloot mij op in mijn wereld. Familie en vrienden haalden meermaals aan dat ik een probleem had maar het enige wat ik deed was de vinger terug naar hun wijzen zonder zelf te beseffen waar ik mee bezig was. In de loop van de jaren voelde ik mij totaal geen onderdeel van onze maatschappij, ik had geen enkel sprietje hoop meer en ik ging verder op mijn destructief pad. Door deze verwoestende gedachten te delen met een psycholoog kwam ik erachter dat ik met een gokverslaving zat wat de reden was van de verschillende depressies die ik had. Dit was voor mij moeilijk om te accepteren maar toch ging ik opzoek naar hulp.
In behandeling
Ik kwam via de huisarts terecht bij verschillende psychologen en zocht zelfs voor antwoorden in religieuze kringen, allemaal tevergeefs. Na een zoektocht van drie jaar kwam ik dankzij mijn moeder terecht bij een verslavingskliniek in de privé sector, waar ik in opname zou kunnen gaan. Deze kliniek gaf het advies om in behandeling te gaan in een verslavingskliniek te Kaapstad, Zuid-Afrika.
Tijdens deze periode kwam ik voor het eerst in contact met ervaringsdeskundigen die mijn leugens meteen konden doorprikken. Hierdoor kwam ik stilaan tot het besef welke schade ik allemaal had aangericht tijdens mijn verslaving. In de kliniek kwam ik in contact met verschillende lotgenoten (alcohol- drugs- en gokverslaafden) die mij accepteerden als persoon en volledig begrepen wat ik moest doorstaan. Ook ging ik twee dagen in de week naar groepsmeetings waar gokverslaafden in herstel ervaringen, kracht en hoop met elkaar delen.
Mede door deze lotgenoten en ervaringsdeskundigen werd mijn visie over mijn doen en laten veel breder. Ik heb met de tijd inzicht gekregen over hoe mijn negatieve gedragspatronen (liegen, manipuleren, stelen, …) zich ontwikkeld hadden gedurende mijn actieve verslaving. Deze gedragspatronen leerde ik herkennen zodat ik ze op een positieve manier kon omdraaien. Leugens vertellen, werd de waarheid vertellen. Mijn sociaal isolement verdween en ik werd meer open naar de medemens. Het ontkennen van een probleem, veranderde in het accepteren van de gokverslaving die ik had.
Nieuwe kansen
Na tien weken in de verslavingskliniek keerde ik terug naar de realiteit in België. Deze keer was ik veel sterker en had ik de nodige hulpmiddelen om niet terug te vallen in (oud) verslavend gedrag. Ik kreeg iedere week nazorg bij een ervaringsdeskundige en ontdekte snel dat ik mijn verhaal wou delen met lotgenoten die momenteel nog in actieve verslaving zaten.
Door mijn motivatie om met mijn verhaal aan de slag te gaan en om andere personen te coachen kwam ik terecht bij de opleiding ervaringswerker GGZ–en verslavingszorg in Heverlee. Ik informeerde hierover en schreef mij meteen in. Vier jaar later ga ik als ervaringsdeskundige door het leven en zie ik het als mijn rol in de maatschappij om meer bewustzijn te creëren rond de verborgen verslaving, gokverslaving. Daarnaast coach ik lotgenoten vanuit een ervaringsgerichte insteek zowel individueel als in groep.
Vandaag de dag geniet ik van de kleine dingen die voordien buiten mijn visuele tunnel bestonden. Sociaal en emotioneel beschikbaar zijn voor vrienden en familie, de mogelijkheid om te werken met mensen en zo ook met mijn eigen bezig te zijn, wandelingen doorheen de natuur, de vele nieuwe contacten en vrienden die ik maak maar vooral de herstellende vertrouwensband met mijn ouders en zussen is het mooiste wat hulp zoeken mij heeft gegeven.
Wanneer 'winnen' een andere betekenis krijgt
Ook jij kan in de voetsporen van Arne treden
Het verhaal van Arne in de media
Terzake - Canvas
“Het begon onschuldig”, getuigt Arne Nilis in Terzake. “Op 13-jarige leeftijd kwam ik voor het eerst in contact met gokken via sportweddenschappen in krantenkiosken. Op mijn 17e trok ik naar Eindhoven. Ik woonde er alleen op een appartement en had er amper sociaal contact. Dat kon ik wel hebben in een casino, net als de kick en de adrenaline die ik overdag op het veld voelde. Maar mijn probleem werd erger en erger. Ik voelde me nog ongelukkiger en mijn depressie werd erger. Tot mijn moeder op een bepaald moment zei dat ze zou kijken voor een opname.”
EenVandaag - Avrotros
Het leven van Arne Nilis verandert drastisch wanneer hij op zijn twaalfde een krantenkiosk bezoekt. Hij gaat gokken op voetbalwedstrijden, bezoekt casino’s en al snel gaat het bergafwaarts. Zelfs tijdens zijn voetbalcarrière bij PSV weet Arne de casino’s tussen de trainingen door te vinden. Toch weet hij de kracht te vinden om zijn gokverslaving de baas te zijn.